Blog
23 oktober 2017 | Pensioenactualiteiten
.jpg) |
Jörg Sauer Via mijn blog wil ik met jullie delen wat mij bezig houdt over diverse onderwerpen, maar ik wil jullie ook aanzetten tot nadenken en misschien wel een reactie ontlokken….” |
Kort geleden had ik een overleg over de pensioenregeling bij CoorsTek in Uden (voorheen Philips Lighting Uden). Naast de vertegenwoordiger van het pensioenfonds PGB was ik de enige pensioendeskundige aan tafel.
Ik word elke keer heel enthousiast als ik over pensioen kan praten. Tegelijkertijd merk ik hoe lastig het is om deze ingewikkelde materie aan de meeste werknemers uit te leggen.Om het voor de aanwezigen tot de kern terug te brengen maakte ik een simpele quote: “Hoe meer geld je inlegt hoe meer pensioen je later eruit kunt halen.”Dat vond een van de deelnemers een mooie simplificering van de complexe werkelijkheid.
Natuurlijk is de rekenrente van belang om de waardering van de pensioenverplichtingen te bepalen en de stijging van de levensverwachting leidt ook automatisch tot een toename van de verplichtingen. Maar of je nu premie via een premiesystematiek inlegt of via een opbouwsystematiek maakt aan het einde niet zo heel veel uit. Vandaar mijn quote dat de hoogte van de inleg (en het rendement daarop) voor een overgroot deel de hoogte van de uiteindelijke pensioenuitkering bepaalt.
De discussie over de rekenrente en de manier waarop de premie wordt vastgesteld houdt de gemoederen al heel lang bezig. Daarom ga ik nu in op de stand van zaken van het overleg binnen de SER over een nieuw pensioenstelsel.
- In 2014 is aan de SER gevraagd om advies te geven over de Toekomst van het Pensioenstelsel.
- In zijn eerste advies (februari 2015) onderzocht de SER een viertal pensioenvarianten gericht op versterking en ontwikkeling van het pensioenstelsel. De variant persoonlijk pensioenvermogen met collectieve risicodeling kwalificeerde hij als “interessant maar onbekend”.
- De SER heeft dit nieuwe type pensioencontract vervolgens nader verkend en verder ingevuld in de Verkenning persoonlijk pensioenvermogen met collectieve risicodeling (mei 2016). Hij heeft dit pensioencontract ook vergeleken met andere varianten. De onbekende variant is zo meer bekend geworden en bleek nog steeds interessant.
- Daarna is nog een tussenvariant onderzocht maar in het voorjaar 2017 is gebleken dat de partijen binnen de SER niet tot overeenstemming konden komen.
Het nieuwe kabinet heeft in het regeerakkoord tot afschaffing van de doorsneesystematiek besloten maar heeft de bal over de inrichting van een ander pensioenstelsel bij de sociale partners gelegd. Mijn verwachting is dat het nog enige tijd kan duren voordat de partijen hier uit komen, als ze dat überhaupt lukt.
Ondertussen is eind 2016 besloten om de pensioenrichtleeftijd per 1-1-2018 naar 68 jaar te verhogen. Dat betekent dat het pensioen dat men vanaf die datum opbouwt pas met 68 jaar tot uitkering komt. Uiteraard kan men ervoor kiezen om dat pensioen eerder te laten ingaan, maar voor elk jaar dat men het pensioen eerder laat ingaan wordt de pensioenuitkering voor dat deel dan met een bepaald percentage gekort (circa 6-8 % per jaar).
Voor oudere werknemers heeft deze aanpassing niet zoveel impact omdat deze groep het overgrote deel van hun pensioen met de rekenleeftijd 65 jaar heeft opgebouwd. Sinds 1-1-2014 is de richtleeftijd 67 en per 1 januari volgend jaar dus 68 jaar.
Op 13 december 2017 organiseert de VHP2 een netwerkbijeenkomst met verschillende thema’s. Een van de thema’s die we met onze gasten bespreken is pensioen. De gerenommeerde columnist en pensioenautoriteit Theo Gommer zal zijn visie op het pensioenstelsel over het voetlicht brengen.
Wie over deze blog met mij van gedachten wil wisselen kan bellen (06-52698581) of mailen (jorg.sauer@vhp2.nl).
20 oktober 2017
Jörg Sauer
22 mei 2017 | Co-creatie
|
Jörg Sauer Via mijn blog wil ik met jullie delen wat mij bezig houdt over diverse onderwerpen, maar ik wil jullie ook aanzetten tot nadenken en misschien wel een reactie ontlokken….” |
In mijn dagelijkse werk krijg ik steeds vaker met co-creatie te maken. Als VHP2 werken we in een technologische omgeving en onze leden hebben in het kader van hun werk ook vaak met co-creatie te maken. Zeker in een omgeving van open innovatie is het de norm om met elkaar tot het beste resultaat te komen. Een voorbeeld van co-creatie dat nog steeds tot de verbeelding spreekt is de Senseo die door Philips in samenwerking met Douwe Egberts is ontwikkeld.
De leidende gedachte van co-creatie is dat je als leverancier niet meer alles zelf bedenkt maar dat je de klanten bij de ontwikkeling van het product en de dienst betrekt om zodoende tot het optimale resultaat te komen.
In de wereld van de arbeidsverhoudingen heeft co-creatie ondertussen ook zijn intrede gedaan en zijn de eerste successen zichtbaar van collectieve afspraken die op basis van co-creatie tot stand zijn gekomen. De Bijenkorf Cao is een bekend voorbeeld maar ook KPN werkt als sinds enige tijd met co-creatie bij de totstandkoming van de Cao.
Recent ben ik bij Philips begonnen om een nieuwe Cao op basis van co-creatie tot stand te brengen. Hiervoor hebben we 2 onafhankelijke procesbegeleiders gevraagd om ons daarbij te helpen.
Half juni begint een kick-off meeting waarbij de werknemers betrokken zijn die zich bereid verklaard hebben om in werkgroepen de thema’s mantelzorg en duurzame inzetbaarheid op te pakken. Het streven is om zoveel werknemers als mogelijk bij de uitwerking van de thema’s te betrekken.
De VHP2 en de andere vakorganisaties betrekken de leden nauw in dat proces en het is van tevoren duidelijk afgesproken dat de uitkomsten van het co-creatie proces de input vormen voor de Cao-partijen. De totstandkoming van de uiteindelijke Cao gebeurt nog steeds met de vakorganisaties en Philips. Onze leden hebben het laatste woord over de te maken afspraken.
De VHP2 staat op het punt om professionals nieuwe en andere diensten aan te bieden. De plannen daarvoor zijn uitgewerkt maar de kern is dat we alles wat we nu en in de toekomst willen gaan doen in samenspraak doen met de professional waarvoor we ons inzetten. Ook dat is een vorm van co-creatie waarvan we overtuigd zijn dat die ons kan helpen om de juiste dingen te doen.
Persoonlijk ligt mij deze manier van werken omdat het uitgaat van het verbinden van belangen en het zoeken naar de overeenkomsten in plaats van het uitvergroten van de verschillen.
19 januari 2017 | Sociaal plan
|
Jörg Sauer Via mijn blog wil ik met jullie delen wat mij bezig houdt over diverse onderwerpen, maar ik wil jullie ook aanzetten tot nadenken en misschien wel een reactie ontlokken….” |
Dat wij sociale plannen afspreken vinden veel VHP2 leden erg belangrijk. Zelf ben ik voorstander van langlopende sociale plannen waardoor werknemers zich over de financiële gevolgen van een reorganisatie geen zorgen hoeven te maken. Sinds de invoering van de wettelijke transitievergoeding zien we echter dat het speelveld veranderd is en dat werkgevers terughoudender zijn als het gaat om het afspreken van sociale plannen. Momenteel zijn wel als VHP2 met diverse ondernemingen over een sociaal plan in gesprek.
Een paar jaar geleden heb ik aan onze leden gevraagd wat ze van het idee vinden om de beschikbare middelen uit een sociaal plan meer naar voren te halen zodat werknemers jaarlijks middelen beschikbaar hebben voor hun persoonlijke ontwikkeling. Zo’n investering aan de voorkant zou in mijn optiek schade aan de achterkant (ontslag) kunnen voorkomen of in ieder geval verminderen. Onze leden reageerden op dat idee heel terughoudend en vonden en vinden nog steeds een ontslagvergoeding, om de financiële gevolgen voor het verlies van het werk op te kunnen vangen, erg belangrijk.
Op 18 januari jl. liet Harry van de Kraats de voorman van de AWVN in het FD weten dat het belangrijk is om gedurende de hele loopbaan in je eigen ontwikkeling te investeren. Hij wil daarvoor aan werknemers een individuele rugzak toekennen. De individuele rugzak kan volgens AWVN gevuld worden met geld dat nu collectief wordt opgepot voor sociale plannen. Ook een deel van het persoonlijke keuzebudget van werknemers zou erin moeten. Met fiscale prikkels wil van de Kraats het voor werkgevers aantrekkelijk maken te investeren in het leerbudget van hun werknemers.
De collega’s van FNV en CNV reageerden in een artikel in het FD vrij afwijzend op het voorstel van de AWVN. Mariette Patijn zegt: “De FNV stemt niet in met dit soort visieloze individualisering, waarbij steeds meer werkgeversverantwoordelijkheid verdwijnt.”
Het plan van de AWVN sluit wel aan bij mijn eerdere ideeën die ik op grond van de reacties van onze leden niet nader heb uitgewerkt. Het plan van de AWVN is slechts een ruwe schets maar gaat wel van andere uitgangspunten uit dan de huidige sociale plannen. Deze uitgangspunten onderschrijf ik net als John Kerstens van de Partij van de Arbeid die zegt: “Voorkomen van ontslag is immers beter dan genezen.“
In onze arbeidsvoorwaardennota onderschrijven we datzelfde uitgangspunt door o.a. investeringen in duurzame inzetbaarheid hoog op de agenda te plaatsten. Dat het plan van de AWVN een brug te ver is om morgen te realiseren begrijp ik. Ik denk wel dat het de moeite waard is om de contouren van zo´n plan verder uit te werken. Voordat we daaraan beginnen gaan we wel eerst in gesprek met onze leden om te onderzoeken hoe zij tegenover zo´n plan staan.
21 september 2016 | Een nieuw concept
|
Jörg Sauer Via mijn blog wil ik met jullie delen wat mij bezig houdt over diverse onderwerpen, maar ik wil jullie ook aanzetten tot nadenken en misschien wel een reactie ontlokken….” |
Half september was ik met mijn collega Casper bij een nazomerborrel bij Linxx. Naast de bijbehorende borrel werden de deelnemers uitgenodigd om voor een vraagstuk een oplossing te bedenken. Hoe gaan we om met het verschil tussen werknemers en zelfstandige professionals binnen een Cao.
Het was inspirerend om te zien hoeveel creatieve oplossingen met elkaar bedacht werden. Een voorbeeld van een creatief idee is de naam voor diegene die zowel werknemer als zelfstandige is: “SOLOPARTNER”. Ik neem aan dat Linxx alle input gebruikt om over het concept hybride werknemer binnen een Cao verder na te denken.
Op dezelfde dag stond in het FD een artikel waarin Piet Fortuin, de voorzitter van CNV Vakmensen, stelde dat CNV Vakmensen vanaf volgend jaar bij elke Cao traject alle werknemers zal betrekken en niet alleen de eigen leden.
Hoewel hij dat eerder al had gezegd maakt hij dat nu heel concreet. Ik vind dat gedurfd en kan het alleen daarom al waarderen. Persoonlijk was ik eerder over een soortgelijk idee informeel in gesprek met de AWVN. Om dat idee echter in de praktijk om te zetten was de tijd helaas nog niet rijp.
Waar het standpunt van CNV op neerkomt is dat je als vakorganisatie bij collectieve trajecten belangrijk werk levert maar dat de exclusiviteit van ons werk voor leden ter discussie gesteld mag worden. Bovendien leert de ervaring dat juist het betrekken van meer werknemers tot een toename van het aantal leden kan leiden.
Naast de collectieve belangenbehartiging bieden bijna alle vakorganisaties individuele ondersteuning op allerlei gebieden (loopbaan, juridisch, belasting, etc.). Helaas wordt ook dat aanbod nog onvoldoende herkend waardoor de ledenaantallen bij de meeste vakorganisaties dalen.
Om die reden is de VHP2 een project (VHP2020) gestart om tot een nieuw aanbod te komen. Het gaat daarbij in de kern om het vinden van een nieuw concept voor een relevante werknemersorganisatie. Kijk naar de update over het project in onze nieuwsbrief.
Om zelf meer inzicht te krijgen hoe men tot een nieuw concept kan komen ben ik met een leergang conceptueel denken gestart. Ik ben nu 2 weken met die materie aan het stoeien en ik vind het heel interessant maar ook lastig omdat het een heel andere manier van denken betreft.
Een definitie: Conceptual thinking is the ability to understand a situation or problem by identifying patterns or connections, and addressing key underlying issues. Conceptual thinking includes the integration of issues and factors into a conceptual framework. It involves using past professional or technical training and experience, creativity, inductive reasoning, and intuitive processes that lead to potential solutions or viable alternatives that may not be obviously related or easily identified.
Ik hoop dat deze leergang kan bijdragen om het concept van de nieuwe VHP2 aan te scherpen. Ik nodig iedereen uit om met mij over een vernieuwend concept mee te denken.
